Juryrapport

1. José Fijnaut - I Love You:
Soms moet je even wat langer kijken om een werk te begrijpen om het te op zijn waarde te kunnen schatten. Soms is een werk een proeve van vakmanschap. Soms getuigt een werk van een flinke dosis lef en moed. Soms is een werk provocerend. Soms is het ontwapenend. Soms is het zo expressief dat het bijna onmiddellijk een reactie ontlokt en het bij elke toeschouwer een glimlach op het gezicht weet te toveren.
Dit werk van José Fijnaut heeft het allemaal.
José weet op meesterlijke wijze al deze dingen in haar werk te verenigen. Het is zo uitbundig, expressief en verfrissend als een werkstuk van een kind. Ze weet feilloos die gevoelige snaar bij de toeschouwer te raken die normaal alleen een kind bij ons kan beroeren. Haar lukt het dat te doen waar de Cobra kunstenaars en volgelingen, jarenlang naar gestreefd hebben. Zij weet oprechtheid, spontaniteit, speelsheid en oorspronkelijkheid in haar werk te brengen. Daarvoor is moed nodig. Je loopt het risico dat mensen je werk als kinderlijk gepruts afdoen, of met de opmerking dat kan mijn kleine nichtje ook...
Moed ook in de zin dat ze breekt met alles wat ze heeft geleerd.
José heeft na een periode heel succesvol te zijn geweest met haar realistisch geboetseerde portretten en mensfiguren het aangedurfd het over een totaal andere boeg te gooien. Niet langer puur figuratief te werken, maar dit te combineren met een flinke dosis humor en expressie. Ze etaleert haar vakmanschap niet langer, maar gebruikt het op geraffineerde wijze. Trefzeker en losjes heeft ze een unieke speelse vormentaal ontwikkeld waarin haar persoonlijkheid en haar kijk op de wereld een plek heeft gekregen. Daarmee is haar werk heel actueel in een tijd waarin kleur bekennen en diversiteit aan de orde van de dag zijn. Het sluit ook aan bij de actuele tendens dat vernieuwing of vakmanschap niet langer de maatstaf zijn, maar eigenzinnige en eclectische werken de musea vullen. De jury waardeert haar moed om ons haar innerlijke roerselen en haar meest persoonlijke kant te tonen. Zoals een hond die zich op de rug draait en zijn kwetsbare buik toont en net zoals bij die hond kun je niet anders dan glimlachen en hem over zijn roze buik aaien.